Dat wil zeggen we hebben een zeepje eerst "ingepakt" met hele dunne laagjes merinowol. Daarna heel voorzichtig ingepakt in een netje om de wol niet te laten verschuiven en zachtjes wrijven, wrijven en nog eens wrijven. Door het zeepje met heel warm water met een klein beetje vloeibare zeep, te besproeien, schrikt de wol en grijpen de vezels zich in elkaar. En dan is het een kwestie van eerst heel voorzichtig knijpen/wrijven tussen je beide handen, totdat je merkt dat je wol steeds vaster om het zeepje heen komt te zitten en dan kan je langzaam steeds meer druk op het zeepje uitoefenen.
Voor sommige duurde het proces van wrijven en in de handjes rond draaien een beetje lang, waardoor ze wat baldadig werden. Het sop vloog in de rondte, om vervolgens op de puntjes van de neuzen te verschijnen, plasjes water op de tafel en druppeltjes water op de bril :-)
Kortom het was een hele gezellige laatste les in het atelier. Gelukkig komen de meeste meiden na de zomervakantie weer gezellig terug. Meiden ik zal jullie gezelligheid even een paar maandjes moeten missen, maar na de vakantie zijn er weer nieuwe dingen te ontdekken in het atelier. Ik wens jullie een hele fijne vakantie.
Bijkomend voordeel van het natvilten zijn de super schone handjes aan het eind. Sommige waren wel een beetje verschrompeld, net ouwe oma handjes :-) Dus dat moest op de foto.
Maar wat zal het super lekker ruiken op jullie kamertjes met die mooie lavendel zeepjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten