maandag 21 mei 2018

Workshop porselein schilderen

Op 14 april kwam Anita met haar zussen, moeder en een nichtje naar  het atelier voor een jaarlijkse moeder dochter dag. Hoe speciaal is dat als je daar deelgenoot van mag zijn. Haar moeder was ondanks alles (ziekte) zo positief en wil nog alles er uit halen wat er in zit. En groot gelijk heeft ze. Ik hoop echt dat ik dat later ook zal doen.
Anita had overlegd met de groep en er was besloten om op porselein te gaan schilderen. Dus alle kleuren van de Pebeo porselein verf werden op tafel gezet. Net als de flesjes alcohol. En nu hoor ik jullie denken......zo zo doe maar ruig, meteen de alcohol op tafel, dat zijn gezellige workshops ☺......
Maar ook zonder alcohol is het altijd een ongedwongen en gezellige sfeer in het atelier. 
De alcohol (97% ketanis) is nodig om het porselein goed mee te ontvetten, anders kan het zijn dat de verf niet goed pakt. 
Daarna uitzoeken wat iedereen er op wilde schilderen. Sommige hadden al huiswerk gedaan, altijd slim, want zo ga je de workshop iets georganiseerder in. Het werden Bloemen, dikke dames en een mooie veer met een tekst. De dikke dames was een dingetje, want ga je al die kriebeltjes ook overnemen? Op advies van mij toch maar niet gedaan en achteraf gezien kwam alles nu veel mooier uit.
Het leuke van deze dag was, dat moeder er zo ontzettend relaxt bij zat en zonder moeite de bloemen op het porselein schilderde, terwijl sommige dochters aan het zuchten waren en het toch wel lastig vonden. Hoe kritisch zijn we toch ook altijd op ons zelf. En nu komt ook weer dat fijne woord tevoorschijn. LOSLATEN! Dat was wat de moeder deed et voila zie het resultaat. En niks geen stress of iets, heerlijk ontspannend, zoals zo'n workshop moet zijn. Maar ik ken dat gevoel wel, ik volg ook nog af en toe workshops om mijn technieken bij te spijkeren en wil het dan ook altijd perfect doen, maar soms lukt dat dan niet en dan moet je kunnen loslaten. Oefening baart kunst, ook weer zo'n leuke uitspraak ☺
Na afloop werd er besloten dat ze de cakeschalen achter zouden laten in het atelier, waarna ik ze na een aantal dagen zelf zou afbakken in onze eigen huishoudoven. 
Toen Anita ze later kwam ophalen, vertelde ze dat haar moeder het zo naar haar zin had gehad en de andere natuurlijk ook. Altijd weer fijn om te horen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten