Nadat met wat moeite er een koord doorheen was getrokken, de gaten waren ietsje te klein en het hout was wat gerafeld waardoor het touw halverwege in het gat bleef steken, moest er een knoop in de uiteinde worden gelegd. Dat dit voor heel veel kinderen onbekend terrein is, dat bleek deze woensdag wel weer. Ik sta er toch iedere keer weer van te kijken dat ze tegenwoordig zo weinig met hun handen nog maar kunnen, of moet ik zeggen dat ze het niet aangeleerd krijgen? Zelfs een pen, potlood of penseel vasthouden is soms een drama. We leven echt in een geautomatiseerde, gecomputeriseerde maatschappij. Daarom hoop ik dat ik ze nog een beetje wat bij kan brengen op het gebied van simpele dingen, zoals bijvoorbeeld een knoop maken.
Omdat ik denk dat de meeste kinderen wel een moederdag ontbijtje zullen maken, vond ik dat er ook nog iets lekkers zoet bij het geheel mocht. Dus er werd een doosje gevouwen waar precies een Merci in kon. Daarna nog een leuke label gemaakt met natuurlijk een gedichtje. Ze konden zelf nog meer erbij verzinnen als er tijd voor was. Halverwege hoorde ik ineens Roos zachtjes zeggen: lekker dat chocolaatje, ik zou zelf ook wel een chocolaatje lusten............... en dit herhaalde zich enkele malen. En dat terwijl de kinderen niets te kort komen, want de snoeptrommel gaat altijd een paar keer rond en mocht ik het vergeten dan vragen ze er wel om ☺
Ik was dus heel benieuwd of het chocolaatje het zou redden tot aan Moederdag. En ja inmiddels weet ik dat ze het gered hebben. Maar Heidi, de mama van Roos heeft hem wel moeten delen met Roos hahahaha. Heidi, die bij mij op naailes zit, had ook nog verteld tijdens een les dat die muts van een Roos nooit geheimen kon bewaren. Roos had namelijk iets verklapt van een eenhoorn of zo. Ik heb heerlijk gegniffeld want ik wist natuurlijk beter. Het was dus een echte verassing voor Heidi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten