De een zegt ik ben niet echt handig, maar blijkt uiteindelijk heel goed te kunnen borduren. De ander heeft het idee al helemaal in haar hoofd zitten, maar het komt maar langzaam op gang. En dan weet je van een vorige keer dat iemand een langzaam tempo had qua het borduren en die gaat dan nu helemaal als een trein....Dat is zo leuk.
En dan blijken mijn eigen dochters een verborgen talentje te hebben, want de een kan wel degelijk goed met naald en draad overweg, durft alleen niet achter de naaimachine, terwijl mijn andere dochter gewoon stoer achter de naaimachine kruipt. Dit is wel niet tijdens de les gedaan hoor, maar de dag erna.
We hebben de hoesjes gemaakt van het mooie 100% wollen vilt. In combinatie met lintjes, kantjes, knoopjes, bandjes en er kon gestanst worden met de Big Shot. Het uiltje is van Marianne Design, enkele hartjes met de Sizzix mallen. Maar er werden ook eigen ontwerpen getekend en gemaakt van vilt.
Dan geniet ik tussendoor van die leuke gesprekken van al die meiden over school en zo, het gegiechel gekwebbel en gegniffel. En kom ik tot de conclusie dat ik nog best wel bij de tijd ben. Helemaal als ik een nieuw muzieknummer op de radio hoor, die de rest van de meiden nog niet kende op Amber na dan. "Yes" dacht ik die heb ik in de pocket, gniffel gniffel.
Af en toe moest ik ze weer even aanduwen, want dan werd er meer gekwebbeld dan doorgewerkt. Volgens mij kan ik zo'n les net zo goed 3 tot 4 uur laten duren, want het is veelal ook een gezellige avond voor hun, maar ergens moet ik een lijn trekken........ :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten