Open Atelier

De eerste lessen bij het Open Atelier zitten er al weer op. Het begin is weer gemaakt zo na de vakantie. Iedereen had er reuze zin in en de nieuwkomers ook.
We hadden met enkele groepen voor de vakantie geboetseerd en de meeste waren reuze benieuwd of de werkstukken allemaal heel uit de keramiek oven waren gekomen...............ja ja dat was gelukkig zo. Er wordt door ons altijd iets voorzichtiger gebakken als er cursistenwerk in de oven zit.
Natuurlijk baal ik ook als mijn eigen werk kapot zou gaan in de oven, maar voor de cursist is het net altijd iets erger. Gelukkig mag ik afkloppen want tot nu toe is er nog nooit iets kapot gegaan. Of is dat de goden verzoeken als ik het zo opschrijf ?☺ Gauw afkloppen........

Maar goed de middaggroep was redelijk uitgedund door afmelding en ziekte, dus dit keer zaten we met 2 dames. Het was heerlijk weer en om dan binnen in het atelier te gaan zitten was eigenlijk zonde. Niet omdat het te warm is in het atelier, in tegendeel zelfs, het is daar altijd koel in de zomer. Maar nu was het buiten heel goed te doen qua temperatuur, dus ik had alles klaar gezet op de tafel buiten en daar hebben we heerlijk zitten inkleuren.
We voelde ons net de artistieke tante Til van de familie Knots, een kloddertje roze hier en een kloddertje roze daar........
Heerlijk en met wat voor een resultaten..........Gezellige dikke dames, met hun badpakjes. Zo houden we het zomergevoel nog even vast.

Voor de avondgroep zijn we naar binnen verhuisd, omdat het al weer vroeger donker aan het worden is en omdat de temperatuur al weer wat was gezakt.
Ook hier waande weer een aantal dames zich tante Til. Alle kleurtjes werden onder de loep genomen en gewikt en gewogen. Er werd met het opbrengen van de kleuren zelfs een rieten mandje gesuggereerd. In eerste instantie wilde Franci daar nog een luchtballon mandje van maken. Maar toen we de werkstukken aan het neerzetten waren voor de foto, zag het mannetjes zo buiten het mandje er ook wel heel leuk uit met zijn gestreepte truitje. En de groene kleur op de tak met de uil is uiteindelijk toch gebruikt, ondanks dat Tiny maar niet aan de kleur groen wilde, omdat ze het natuurgetrouw wilde houden...............Soms moet je met de kleuren durven, gewoon doen.
En dan weet ik ook dat de meeste hun eigen werk nooit zo mooi vinden als dat van een ander. Die van je buurvrouw is altijd mooier!  Hoe herkenbaar trouwens en hoe komt dat toch?! ☺

En Annoes die de vorige keer verstek moest laten gaan tijdens het boetseren, heeft deze avond met haar handen in de klei gezeten. Ze wilde een vogel maken, want ze zag nu natuurlijk de resultaten van de andere, maar uiteindelijk is het een knorretje (varkentje) geworden. Het resultaat zal met de tijd wel een keer voorbij komen. Er zijn namelijk nog een paar werkstukken die ook nog ingekleurd moeten worden, dus daar wachten we nog even op.

Vivian heeft haar hart met het vogeltje inmiddels in de tuin staan en daar stuurde ze een foto van op.
Het past qua kleur precies tussen de planten.