Mijn achterstand door ziekte heb ik niet meer in kunnen halen, dus mijn hoofd liep een beetje over.
Schakelen en niet meer denken aan wat wel en wat niet, vertelde mijn naaste me....maar dat is nog een lastig iets voor mij ☺ Ik heb altijd het idee dat alles nieuw moet zijn, terwijl er zoveel mensen komen die mijn spullen nog nooit eerder gezien hebben, dus wat zeur ik dan toch....
Afgelopen donderdagavond konden Marcel en ik dan eindelijk gaan opbouwen. En wat voorgaande keren redelijk goed ging, ging nu juist niet goed. Mijn stand kwam maar moeizaam tevoorschijn en ik had alle tijd nodig. Marcel heeft zich er wijselijk niet mee bemoeid, die sjouwde alleen maar. Gelukkig had ik toch nog enkele nieuwe ontwerpen kunnen maken en die kregen een heel mooi plekje in de kraam.
Na een onrustige nacht, snel nog meer spullen verzameld en op naar de 1ste Beursdag, maar niet voordat we eerst mijn lieve "beurs"zus Vivian hadden opgepikt.
Net iets voor tienen kwam er een echtpaar van de campingbeurs langs gekomen en die waren blijkbaar op slag verliefd op mijn uil. Mijn nieuwe ontwerp ☺ Toen ik ze vertelde dat die niet te koop was, maar wel op bestelling te maken was, werd er wat over en weer gesproken en stak Marcel er zijn neus tussen. Verkopen is verkopen Monique, dus ook je uil. Laat ze zondagmiddag maar de uil komen halen..........Neeeeeeeee, niet mijn favoriet :-(
Dus het echtpaar liep weg en zeiden dat ze zondag terug zouden komen.
Vanaf 10.00 uur was het druk en we zijn aan één stuk bezig geweest, dus kon ik er niet te veel bij stil staan, maar leuk vond ik het nog steeds niet.
Annelieke had thuis een lekkere lunch gemaakt, die we snel tussen alle gesprekjes en workshops door moesten op eten. Telkens als je dacht "nu kan ik een hapje nemen", stond er weer iemand voor de kraam of wilde een workshop volgen. Het werd een hele leuke en gezellige dag, vol met complimentjes voor de leuke kraam. En dat doet echt goed.
Thuis aangekomen zijn we niet met onze voeten omhoog gegaan, want ik had ook nog andere uiltjes van vilt gemaakt en daar werd iedere keer om gevraagd. Dus we hebben die avond uiltjes zitten stansen en pakketjes gemaakt. En omdat ik nog steeds met "mijn uil" in mijn achterhoofd zat, die ik echt niet wilde verkopen, ben ik ook nog snel aan een paar nieuwe uilen begonnen. Het werd nachtwerk want hier zit heel veel handwerk in. Ik had ze niet helemaal af gekregen, maar hoopte daar op de 2e dag zelf tussendoor nog wel aan te kunnen doorgaan.
Verkeerd gedacht, want ook deze 2de beursdag werd het lekker druk. Danjelle was ook meegekomen om de workshops met de kinderen te begeleiden. En dat heeft ze heel goed gedaan. En Annelieke had weer lekkere broodjes gemaakt. Het werd een dag met weer heel veel leuke, gezellig enthousiaste bezoekers aan onze kraam. En er zijn weer veel workshops door zowel de kinderen als de volwassenen gevolgd.
Deze avond heb ik toch maar verder gewerkt aan mijn uilen, want dat was er dus niet meer van gekomen. Dus weer niet met de voeten omhoog en niets doen.
De 3e beursdag kon ik dan eindelijk mijn nieuw gemaakte uilen neerzetten en wat kreeg ik daar veel leuke reacties op. Iedereen wilde het patroon.................helaas kon ik ze die niet geven. Want ik wil deze uil in een workshop verwerken.
Wij hebben een super 3e beursdag gehad. Vivian die continu bezig was met de glasets workshops, tussendoor de mensen te woord stond en die op een gegeven moment echt even moest gaan zitten en iets eten, anders zou ze van haar graatje zijn gegaan. Marcel die overal insprong waar nodig. En Danjelle die op een gegeven moment een beetje wit wegtrok omdat er wel erg veel kinderen rondom stonden te wachten, totdat ze bij haar een workshop met de Silk Clay en Foam Clay, of de Diam's konden doen. Er zijn heel veel creepy crawles (salamanders) bewerkt met de Diam's, zo ook de al om bekende theelichtjes en ook de paasdecoraties vlogen je om de oren. Annelieke is ook nog een uurtje geweest om bij te springen. Zo zie je maar weer, het gehele gezin moest vol aan de bak.
Helaas heb ik deze beurs echt amper foto's kunnen maken en daar baal ik wel van.
Maar goed, hieronder zie je toch nog een kleine impressie van de beurs.
Ik wil iedereen bedanken die me een bezoekje heeft gebracht en voor alle lieve complimenten en enthousiaste reacties.
O ja, het echtpaar van de eerst dag voor mijn uil heeft uiteindelijk de keuze laten vallen op één van mijn andere uilen. Gelukkig waren ze er toch heel erg blij mee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten