Een nicht van Marcel was over uit Amerika en had al eens een keer geopperd, naar het zien van alle moois wat er gemaakt werd in het atelier, dat ze ook graag een keer wilde komen om zo iets moois te maken. Zo gezegd zo gedaan.
Samen met een andere aangetrouwde nicht kwamen ze vanuit Sittard naar Venray afgezakt.
We zouden een vaas of object gaan vilten was van te voren afgesproken, maar uiteindelijk is het toch een zijden sjaal geworden ☺ Ook al van die twijfelkonten..................
Alle tijd hadden we en onder het genot van gezelligheid en noeste arbeid werden er hele mooie zijden sjaals gemaakt. Maar niet voordat er tien keer van kleur sjaal gewisseld werd door Esmé, die uiteindelijk voor de blauwe koos en Lara voor de groene.
Het uitleggen van de wol vergt altijd best veel tijd, hoe wil je het, wat leg je waar, welke kleuren en ga zo maar door.
En dan begint het vilten. Ha ha die Esmé, die dacht dat wel effe snel te fiksen..................viel dat tegen. We hebben haar hier heerlijk mee kunnen plagen. En Lara en Esmé die schoonzussen van elkaar zijn en elkaar dus beter kennen dan ik, konden goed tegen elkaar op. Ik heb zo gelachen en genoten van hun gezelschap, lieve woorden, bemoedigende woorden en adviezen, dat ik op een hele fijne dierbare dag terug kan kijken.
Marcel heeft 's avonds nog heerlijk voor ons eten klaar gemaakt op de BBQ en naar afloop heb ik de dames nog getrakteerd op een lekker ijs bij ons in het dorp. Even de benen strekken voordat ze weer terug zouden rijden naar huis. We hebben daar tijdens het ijsje nog even heel erg gelachen om een paar rake schunnige opmerkingen dus mijn dag kon niet meer stuk.
Toen we terug kwamen in het atelier, we konden blijkbaar nog geen afscheid nemen van elkaar, hebben ze nog snel even een engeltje gemaakt, waarna ze toch echt weg moesten. Het was een latertje, maar wel een leuk latertje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten